در بسکتبال «آپولو» هوا کردیم «دو رگه» گرفتیم!خانه بسکتبال ایراناخبار – خانه بسکتبال ایران
سایت خانه بسکتبال ایران؛
خانه بسکتبال ایران ؛ به نقل از کانال کاوش بسکتبال؛ طباطبایی و قاسمی حق چند هیئت استانی را پایمال کردند؟
یک رسم نانوشته اما خوشایند در گذشته بود که رؤسای هیئت‌های استانی همراه تیم‌های ملی بسکتبال مسافرت کنند.
این رسم خوشایند، منجر به ارتقای انگیزه‌ها در سراسر کشور می‌شد به خصوص اگر قرعه مسافرت‌ها به نام هیئت‌های فعال می‌افتاد.
بهاالدین ادب یکی از میان رؤسای هیئت‌هایی بود که پیش از انقلاب و بعد از انقلاب به بسکتبال کردستان خدمات ارزنده‌ای کرد و یکی از ویژگی‌های مدیریت فدراسیون در سال ۱۳۵۶ همین بود که اعتقاد داشت رؤسای هیئت‌ها باید تشویق شوند. ادب همان زمان با تیم ملی روانه‌ی بازی‌های دوستانه در جمهوری ارمنستان شوروی شد.
در اوضاع کنونی بحث مسافرت‌ها به عقده‌گشایی بین دو سه نفر تبدیل شده. با توجه به تغییرات بین‌المللی در شکل و نحوه‌ی برگزاری بازی‌های قاره‌ای و فراقاره‌ای، افزایش در تعداد مسافرت‌ها را شاهدیم اما نسبت استفاده بهنیه از نیروها به سطح صفر رسیده است.
امثال مسعود قاسمی که تا سه سال پیش آرزوی گرفتن عکس یادگاری کنار تیم ملی بسکتبال داشتند، حالا مسافرت‌ها را قبضه کرده‌اند. یا رامین احمدی‌طباطبایی که از سفر غرب آسیا نمی‌گذرد وای به حال قطر و هلند و لتونی و ….
در قسمت خانم‌ها هم وضع از این بهتر نیست. با یک سرچ ساده در مسافرت‌ها مشخص می‌شود همای سعادت و سفر، بر شانه کدام دو سه نفر نشست.
بخشی از این اوضاع را باید حاصل سوءمدیریت و رئیس عشقِ سفر و عقده گشایی سرپرست تیم ملی قلمداد کرد که در عمر ورزشی خود همیشه پشت خط نشین بهترین‌های بسکتبال استانش و بعد کشور بود.
افتضاحات او که تاکنون در هر اردو تکرار شده نشان می‌دهد هنوز با گذشت سه سال و نیم اشغال یک مسئولیت مهم سازمانی با تکرار اتفاقات بزرگ و کوچک در تیم ملی؛ «بصیرت اجرایی» ندارد. بصیرت فنی که اصلاً حرفش را نزن!
بخش دیگری از ضعف بزرگ دیده نشدن هیئت‌های استانی متوجه خود این هیئت‌هاست. چطور آنها اجازه می‌دهند چنین اعمالی در حق‌شان صورت بگیرد؟
چرا هیئت‌های فعال با آورده‌ی چند میلیاردی از طریق باشگاهها به بسکتبال، مطالبه‌گری نمی‌کنند؟
بحث مسافرت به تنهایی مطرح نیست. بحث افزایش تجارب با مشاهده‌ی امکانات و شرایط به روز شده در بسکتبال کشورهاست که منجر به نگاه بهتر رؤسای هیئت‌های استانی می‌شود.
این موضوع را می‌توان به مصادره کردن بیشتر بسکتبال توسط افراد خاص بسط داد.
مهران آتشی بالای ۱۰ سال است یک پای همه مسافرت‌هاست.
چرا ۱۰ سال ۱۰ مربی نفرستادیم؟
آیا با آتشی و فرزاد (از تیم جوانان ایران در سال ۲۰۱۵) و مهران شاهین‌طبع (از ۲۰۱۳ به عنوان مربی تیم ملی) «آپولو» هوا کردیم که بقیه نمی‌توانند؟
آپولو هوا نکردند اما نتیجه‌‌ی عینی و ملموس الان بعد از ۱۰ سال شده سه تا دو رگه‌ی متوسط رو به پایین تا حق جوانان این سرزمین را پایمال کنند.
نوشته در بسکتبال «آپولو» هوا کردیم «دو رگه» گرفتیم! اولین بار در سایت خانه بسکتبال ایران پایگاه تخصصی بسکتبال ایران پدیدار شد.
