رویای بارسلونا/بسکتبال المپیک ۱خانه بسکتبال ایراناخبار – خانه بسکتبال ایران

سایت خانه بسکتبال ایران؛ هنگامی که بسکتبال برای نخستین بار در سال ۱۹۳۶ یک ورزش المپیکی معرفی شد، باور کردنش سخت بود از بین زمین‌ خاکی به روزهای کنونی برسد که یکی از اصلی‌ترین ورزش‌ها در رویداد بزرگ ورزش دنیاست.

المپیک؛ با پیروزی‌های چشمگیر، ناآرامی ناامید کننده ملت‌ها، برخی از مشهورترین ورزشکاران جهان و حتی جنجال‌های سیاسی.

علاوه بر این، بازی در صحنه المپیک نیرومحرکه رشد سریع بین‌المللی این ورزش بوده است.

۱۹۹۲: درازن پتروویچ با میانگین ۲۴.۶ امتیاز دومین گلزن برتر بازی‌های ۱۹۹۲ بارسلونا بود. او کشور تازه تأسیس خود، کرواسی را به مدال نقره رساند.

اگر فضای سیاسی اروپای شرقی بین بازی‌های ۱۹۸۸ سیٔول تا ۱۹۹۲ بارسلونا چندان تغییر نمی‌کرد، طرفداران بسکتبال جهان با چه سطح انتظاری بازی‌ها را به تماشا می‌نشستند؟

اتحاد جماهیر شوروی از هم پاشید و بازیکنان تیم ملی این کشور به مصاف تیم‌ها / کشورهایی تازه تأسیس مانند کشورهای مشترک المنافع یا لیتوانی رفتند که چهار بازیکن از ۶ گلزن برتر تیم، مدال طلا در سال ۱۹۸۸ را در خود جای داده بود.

در مورد یوگسلاوی، اگر جنگ نبود، ولاد دیواک (و همچنین تونی کوکوچ و دینو رادجا) هموطن سابق و افسانه لس‌آنجلس لیکرز در کنار پتروویچ قرار می‌گرفتند.

دیواک و پتروویچ دیگر هرگز با هم بازی نکردند. پتروویچ در حالی که فقط ۲۸ سال داشت، درست در حالی که کار NBA خود را در نیوجرسی نتز شروع کرد، به طرز ناگواری در اثر تصادف رانندگی در تابستان ۱۹۹۳ درگذشت.

سال ۱۹۹۲، ایالات متحده بر سال‌ها ناامیدی پیروز و به منزلۀ پایان آماتوریسم در بسکتبال تلقی شد. سالی که حرفه‌ای‌هایی مثل مایکل جردن، مجیک جانسون، لری برد، در قالب «تیم رویایی» (لقب تیم ملی بسکتبال آمریکا) المپیک بارسلونا را رویایی ساختند.

اما بازی‌های بارسلونا پایان جنگ ابرقدرت‌ها را رقم زد. درهای دیگر کشورها؛ از جمله لیتوانی، آرژانتین و اسپانیا برای ایجاد میراث جدید و تغییر چشم‌انداز بسکتبال بین‌المللی باز شد.

عکس درازن پتروویچ و مجیک جانسون فینال ۱۹۹۲

داستان بسکتبال المپیک را هر روز تا شروع المپیک توکیو را در سایت خانه بسکتبال و پیج کاوش بسکتبال دنبال کنید.

نوشته رویای بارسلونا/بسکتبال المپیک ۱ اولین بار در خانه بسکتبال ایران. پدیدار شد.