تحلیل بسکتبالکوارتر آخر

سر در گم مقابل قزاقستان، قاطع در برابر سوریه

سجاد فرخی: تیم ملی کشورمان در حالی پنجره سوم مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۳ را آغاز کرد که با تحولات بزرگی روی نیمکت مواجه بود.
با انتخاب جواد داوری بعنوان رییس جدید فدراسیون بسکتبال، به صلاحدید ایشان مصطفی هاشمی از راس کادر فنی تیم ملی برکنار و سعید ارمغانی جایگزین وی شد. این تغییرات باعث بوجود آمدن مباحث فنی و مدیریتی عدیده ای در بین پیشکسوتان و کارشناسان شد.
در اولین بازی رسمی که ارمغانی هدایت تیم ملی را بر عهده داشت، شاید شاهد بدترین بازی تیم ملی در سالیان اخیر بودیم. یک بازی آشفته و بدون تمرکز، باعث برتری قزاقستان شد و این تیم دومین پیروزی خود را مقابل ایران کسب کرد و موفق شد در دو بازی پیاپی دبل کند.
تیم ملی که در بازی نخست، بدون بهنام یخچالی و حامد حدادی و با حضور بازیکن دو تابعیتی قزاقستان، مقابل این تیم شکست خورده بود، در بازی دوم با حضور ستاره های بین‌المللی تیم و بدون حضور بازیکن چند ملیتی قزاقستان، باز هم بازنده‌ی میدان بود، با این تفاوت که در بازی اول در تهران در اکثر مواقع، تیم برتر میدان بود ولی در بازی دوم عملا اسیر دفاعِ هجومی قزاقستان شد و تاکتیک‌های هجومی ایران بی‌اثر ماند.
رکورد بی سابقه ی دیگری که در این دیدار به ثبت رسید، صفر پرتاب سه امتیازی بود. علاوه بر این موضوع و از سوی دیگر شاید دیسکالیفه شدن حامد حدادی نشان داد تیم ملی از نظر روانی آماده چنین مسابقه ای نبود و بازیکنان آمادگی ذهنی لازم را نداشتند.
دفاع جنگنده ی قزاقستان با شناسایی قدرت فوق العاده ایران در زیر حلقه، بخوبی موقع نفوذ بازیکنان پیرامونی، با جمع شدن در منطقه رنگی از بازی با سنترهای ایرانی جلوگیری کردند و با دفاع اصولی و سریع کلوز آوت مانع از پرتاب‌های آزاد ۳ امتیازی (اپن شات) شدند.
با توجه به کیفیت بازیکنان و سابقه ای که در لیگ داخلی و سایر لیگ‌های خارجی از آنها سراغ داریم، این حجم از پرتاب ۳ امتیازی ناموفق (آمار صفر پرتاب سه امتیازی از ۱۹ اقدام) و نفوذها و اقدام‌های نزدیک به حلقه نمی‌تواند جنبه‌ی فنی داشته باشد و باید دلیل آنرا در امور مدیریتی تیم ملی یا موارد حاشیه‌ای دانست.
اما امروز و در بازی مقابل سوریه، بازیکنان تیم ایران با ارائه‌ی یک بازی منطقی و حساب شده از ابتدا عنان کار را در دست گرفتند و اجازه‌ی خودنمایی به تیم میزبان و بازیکن خارجی آنها ندادند و اقتدار همیشگی که از آنها انتظار داشتیم به نمایش گذاشتند.
نهایتا امیدواریم تغییرات کادر فنی تیم ملی نتایج مثبتی بهمراه داشته باشد و سعید ارمغانی بتواند تجربیات خود در عرصه بین‌المللی را به بازیکنان و بسکتبال ایران منتقل نماید.
نکته مدیریتی حایز اهمیت درباره‌ی تغییرات پیش آمده در کادر فنی تیم ملی زمان‌بندی اجرای آن است. شاید اگر جواد داوری صبر بیشتری میکرد برای تغییرات مدنظرش، میتوانست مقبولیت عام را متوجه خود کند. اگر کادر فنی قبلی را حفظ می‌کرد و آنها این نتایج را میگرفتند، قطعا مطالبه‌ی جامعه بسکتبال تغییر و ارتقا بود و اگر خلاف این موارد اتفاق می‌افتاد و تیم ملی مقابل قزاقستان پیروز میشد، آقای داوری میتوانست دلیل محکمی بر شایسته سالاری خود و فدراسیون مطبوعش ارایه دهد، اما…
با تمام این اتفاقات و مباحث، امیدواریم تیم ملی در ادامه راه موفق باشد و نهایتا با راهیابی به جام جهانی باعث خشنودی و سرافرازی خانواده بسکتبال شود و جواد داوری نیز ثابت کند که به حق به کرسی ریاست فدراسیون تکیه زده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا