رستگاری در تابستان صفرویک

۱_ پشت ترافیک کشنده یک بعداز ظهر تابستانی در قطار رانندگان کلافه خودروها روی پل فلزی، نگاهم را به بستر خشک زنده رود پرتاب میکنم،در یک سکانس آخرالزمانی گردبادی مست و چموش سینه تف دیده زاینده رود را صحنه ی رقص مرگبار خود کرده و همچون داس ملک الموت خرمن ارزوهای یک شهر را درو میکند، چه کسی فکر میکرد که روزی از زنده رود خروشان و زندگی بخش چنین تصویر غم انگیزی برجا بماند

۲_ چندی پیش و پس‌از اتمام لیگ شایعاتی مبنی‌بر انصراف باشگاه‌های ذوب‌آهن و سپاهان از تیم‌داری در برخی رشته‌ها مطرح گردید و درتوجیه این انصراف هم پرهیز از موازی‌کاری و مشکلات مالی و غیره اعلام شد ! دردناک‌تر از همه این اخبار انصراف باشگاه ذوب‌آهن از تیم‌داری در رشته بسکتبال بود

۳- احتمال انصراف قهرمان بلامنازع بسکتبال کشور در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ که سهمی غیرقابل‌انکار در رشد و ارتقای بسکتبال کشور داشته و دارد و امروز بازی‌کنان نسل طلاییش مربیان و متولیان بسکتبال کشورند … مانند همان دیوباد ترسناک قلب هر ورزش دوستی را بدرد می آورد.

۴- خوشبختانه در اواخر نخستین ماه تابستان شایع حذف رشته‌ها از سوی مسئولان باشگاه تکذیب شد و تدبیر مدیران کارخانه و باشگاه ذوب‌آهن بار دیگر جلوی خشک شدن زاینده‌رود ورزش اصفهان را گرفت

۵-فصلی که گذشت تیم ذوب‌آهن بدون سلاح مؤثری به نام بازیکن خارجی پای در عرصه لیگ برتر گذاشت و در پیکاری نابرابر با تیم‌های صاحب‌نام و برخوردار با اقتدار به فینال رسید به باور این قلم اگر تیم ارزشمند شهرداری گرگان از بازیکن درخشانی چون پری پتی بهره نمی‌برد قطعا ذوب‌آهن قهرمان فصل پیشین لیگ برتر را برای دیار گنبدهای فیروزه‌ای به ارمغان می‌آورد!

۶-آدمی به امید زنده است و با تلاش ادامه می‌دهد پس با همه وجود امید داریم که تیم ذوب‌آهن امسال با حضور قدرتمند و با تلاش و حمایتی که از مجموعه معظم کارخانه و باشگاه خواهد دید دوران طلایی افتخارات بسکتبال اصفهان را بار دیگر ورق بزند و برگ دیگری بر این دفتر پرافتخار بیفزاید و همچنان رودخانه زاینده باشگاه این باشگاه دیرسال جریان حیات را در شریان بسکتبال کشور جاری سازد