تغییرات عمده در تیم ملی بسکتبال؛ مثبت یا سوال برانگیز؟
تیم ملی بسکتبال کشورمان در حالی برای اردوی ژاپن آماده میشود که شاهد لیست دگرگون شده‌ی بازیکنان مدعو هستیم. تغییر حدودا ۷۵ درصدی بازیکنان و حضور ملی‌پوشان ایران نوین (تیم ملی ب ایران) از یک سو و تغییر در کادر مدیریتی و فنی تیم ملی از سوی دیگر باعث شده حرف و حدیث‌های زیادی پیرامون این موضوع شکل بگیرد.
بازیکنان
دعوت از بازیکنان جوانان از نکات مثبت لیست ارایه شده میباشد. اما حضور پنج بازیکن از تیم ملی که در کاپ آسیا حاضر بودند جای سوال دارد. محمد جمشیدی، بهنام یخچالی، سجاد پذیرفته، نوید رضایی‌فر و متین آقاجان‌پور بازیکنانی هستند که از کاپ آسیا در این اردو نیز تیم ملی را همراهی میکنند.
کادر فنی
حضور امیرحسین واحدپور بعنوان سرپرست جدید و محمدرضا اسلامی بعنوان کمک مربی جدید تیم ملی از تغییرات کادر فنی میباشد که در این بین شاید بتوان تغییر سرپرست تیم را مثبت ارزیابی کرد.
ارزیابی و تحلیل تغییرات
اینکه فدراسیون تاکنون نقشه راه و برنامه استراتژیک خاصی به اصحاب رسانه و جامعه بسکتبال ارایه نکرده، دلیل بر عدم وجود استراتژی و برنامه مدیریتی مدون نیست. اما گاها برخی تصمیمات و اتفاقات، علل وجودی چنین برنامه‌ی هدفمندی را مخدوش می‌نمایند.
۱- قطعا اردوها و بازیهای دوستانه با اهداف خاص و طبق سیاست‌های کلان فدراسیون برپا میشود. دعوت از بازیکنان جوانی که کمتر تجربه‌ی حضور در آوردگاه‌های مهم بین‌المللی دارند، نشان دهنده‌ی آینده‌نگری فدراسیون است. ولی حضور پنج بازیکن از کاپ آسیا در این لیست جای سوال دارد، پنج بازیکن که در بین آنها هم با تجربه دیده میشود و هم جوان. اگر هدف دعوت از این بازیکنان تجربه اندوزی بوده، محمد جمشیدی که به نوعی کاپیتان دوم تیم ملی، بعد از حامد حدادی، محسوب میشود و بهنام یخچالی که لژیونر بسکتبال ایران محسوب میشود با چه هدفی انجام شده است؟ اگر هدف دادن فرصت مجدد به این بازیکنان است تا شایستگی خود را ثابت کنند، آیا واقعا بهنام یخچالی نیاز به اثبات دارد؟ اگر هدف جوان‌گرایی و استفاده از بازیکنانی بوده که در کاپ آسیا کمتر به آنها فرصت بازی رسیده، جمشیدی و بهنام که فاقد این شرایط هستند و در کاپ آسیا در تمامی مسابقات جزء بازیکنان استارتر و کسانی بوده‌اند که بیشترین بازی را انجام داده‌اند. در چنین شرایطی چرا بازیکنان جوان دیگر که واقعا فرصت بازی نداشتند به این اردو دعوت نشدند؟
۲- مطمئنا برپایی اردوی آمادگی و بازیهای دوستانه در کشورهای پیشرفته و مدرن و با شرایط عالی می‌تواند باعث پیشرفت شود. اما اینکه قبل از پنجره چهارم انتخابی جام جهانی و بازی با ژاپن، در این کشور اردو برپا کنیم، با بازیکنانی که خودمان نمی‌دانیم در این پنجره هستند یا نه، با ترکیبی از بازیکنان اصلی و جوان و تیم ب و… ، با اختلاف زمانی بالا، پرواز طولانی و خسته کننده، برگزاری مسابقه با رقیب بعدی انتخابی جام جهانی با کادر فنی و تفکرات سرمربی تیم ملی اول کشورمان و چندین و چند سوال دیگر… منطقی میباشد یا خیر؟
۳- تغییر سرپرست تیم ملی و استفاده از امیرحسین واحدپور که بُعد مدیریتی آن نسبت به جنبه‌ی فنی ایشان ارجحیت دارد، می‌تواند مثبت قلمداد شود. اما برگزاری یک مراسم تودیع و معارفه با حضور اصحاب رسانه و تشکر از زحمات سرپرست سابق تیم ملی، کلاه‌سنگیانی، و معرفی سرپرست جدید، میتوانست زیبنده‌تر باشد.
۴- حضور محمدرضا اسلامی بعنوان جایگزین مربی خارجی تیم ملی از دیگر تغییرات کادر فنی بود که نیمکت تیم ملی را کاملا ایرانی کرد. اسلامی پس از حضور در نیمکت تیم ملی، بعنوان سرمربی تیم پالایش نفت آبادان، جایگزین علی توفیق شد. در توانایی فنی اسلامی تردیدی وجود ندارد، اما کماکان جای چهار سرمربی برتر سوپرلیگ در نیمکت تیم ملی و حتی تیم ملی ب (ایران نوین) خالیست. سرمربیانی با یک دنیا تجربه و شناخت نسبت به بازیکنان ایرانی، توانایی فنی و شرایط روحی آنها. یقینا سعید ارمغانی با سالها دوری از بسکتبال ایران نمی‌تواند شناخت کاملی از بازیکنان و توانایی‌های آنها داشته باشد. مدیر تیم ملی، محسن صادق‌زاده، نیز با چندین سال دوری از کشور و اقامت در آمریکا شرایط مشابهی با سعید ارمغانی دارد. در چنین وضعیتی حضور سرمربیان باتجربه و برترِ سوپرلیگ می‌تواند کمک شایانی به تیم ملی نماید. در چنین شرایطی سه حالت متصور است؛ اول اینکه فدراسیون مربیان چهار تیم برتر سوپرلیگ کشور را از نظر فنی قبول ندارد. دوم اینکه شاید بصلاح نیست مربیانی هم رده و شاید بالاتر از کادر فنی تیم ملی بر روی نیمکت حضور داشته باشند. سوم اینکه مربیان برتر سوپرلیگ کشورمان حضور در کادر فنی تیم ملی را قبول نمی‌کنند که دو حالت آخر هم از نظر مدیریتی و هم از نظر فنی قابل بحث است.
در پایان امیدواریم تیم ملی کشورمان در مسابقات پیش رو موفق باشد و با کسب جواز جام جهانی، باعث ایجاد شور و اشتیاق در جامعه بسکتبال و کل کشور شود.
