لیگ جوانان کشور به نام مهرام به کام لئونارد

مسعود پناهی اصفهانی:

سوپرلیگ جوانان کشور ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بالاخره به ایستگاه پایانی رسید. این مسابقات که پس از سالها با استقبال بی نظیر ۵۰ تیم‌ مختلف از سراسر کشور و از آبان‌ماه آغاز شده بود، بالاخره با راهیابی چهار تیم به مرحله نیمه نهایی به ایستگاه آزادی رسید.

دو تیم اصفهانی، یک تیم از تهران و تیم بندرلنگه برای صعود به فینال در این مرحله به رقابت پرداختند. در بازی نخست نیمه‌نهایی لئونارد به مصاف پاس بندرلنگه رفت و موفق شد از ابتدای بازی نبض بازی را به دست بگیرد و بعنوان اولین تیم راه یافته به فینال نام خود را ثبت کند. در بازی دوم نیز مهرام تهران برای صعود به فینال کار سختی مقابل گلنور اصفهان نداشت.

اما در روز پایانی و در دیدار رده‌بندی این پاس بود که در یک بازی نزدیک و با مدیریت بهتر بازی خود را بر روی سکوی سومی ببیند. در فینال نیز دو تیم لئونارد و مهرام بعنوان دو نماینده مقتدر از صنایع غذایی کشور به مصاف هم رفتند. مهرام که بر روی کاغذ و با بازیکنان ملی‌پوش و لیگ بزرگسالان خود شانس بالاتری داشت، در سه کوارتر مقابل تیم جوان‌تر لئونارد شگفت زده شد. مهرامی‌ها تنها در کوارتر دوم و به لطف قوانین محلی اعمال شده‌ی فدراسیون توانستند اختلاف خود را با لئونارد زیاد کنند و در سه کوارتر دیگر اسیر تدابیر این تیم شدند و بازی پایاپای پیش رفت تا نهایتا این تیم قدرتمند مهرام باشد که عنوان قهرمانی را بدست می‌آورد و لئونارد در عین شایستگی به مقام نایب قهرمانی برسد.

مهرام قهرمان سالهاست با برنامه‌ریزی دقیق و حساب شده و در راستای نسل سازی در مسیر درستی گام برمی‌دارد. این تیم با این برنامه‌ریزی خیال آسوده‌ای برای سال‌های آینده دارد.
اما لئونارد نیز که در این فصل سومین فینال باشگاهی خود را پشت سر می‌گذاشت نشان داده به آینده نگاه خوش‌بینانه‌ای دارد. شاید تلفیق بازیکنان جوانان و نوجوانان این باشگاه و حضور در دسته دوم بزرگسالان فصل آینده کشور بتواند بازیکنان فصول بعد این باشگاه را برای دسته یک و سوپرلیگ را بخوبی تامین نماید و بسکتبال اصفهان را از تک قطبی بودن ذوب‌آهن خارج نماید.

اما تیم سوم این دوره از مسابقات، پاس بندرلنگه که الحق والانصاف در تیم‌داری پایه و طی چند سال اخیر پیشرفت بسیار زیادی کرده نیز نوید یک تیم آینده‌دار را می‌دهد. این بازیکنان پتانسیل رقابتی زیادی دارند که بایستی حمایت شوند.
درباره‌ی تیم چهارم این دوره از مسابقات یعنی گلنور اصفهان نیز بایستی به این نکته اشاره کرد که با بازیکنان خوب اصفهانی تا این مرحله آمدن و روی سکو نرفتن چیزی از ارزش‌های آنها کم نکرد و قطعا لیاقت آنها مقامی بهتر از آنچه اتفاق افتاد بود ولی مانند چندسال گذشته نتیجه‌ی مطلوب و در خور شان زحمات و حمایت‌های مدیرعامل این باشگاه طی سالیان اخیر را نگرفت.

در پایان بایستی به این نکته اشاره کنیم که حضور دو تیم اصفهانی در جمع چهار تیم پایانی از بین ۵۰ تیم قدرتمند، وظیفه و مسئولیت هیئت بسکتبال این استان را دو چندان میکند. غیر از این دو تیم، تیم‌های خوب کاشان و ذوب‌آهن نیز در مسابقات سوپرلیگ جوانان کشور حضور داشتند که از این چهار تیم، دو تیم به مرحله نیمه‌نهایی راه پیدا کرده‌اند و این یعنی پتانسیل بالای اصفهان در بسکتبال. هیئت بسکتبال استان اصفهان بایستی برای فصل بعد این بازیکنان برنامه‌ریزی مطلوب داشته باشد. با باشگاه‌ها هم‌اندیشی نماید و در جهت رفع مشکلات آنها قدم بردارد تا این بازیکنان به امان خدا رها نشوند. باید در راستای جذب اسپانسر برای دسته‌های پایین‌تر قدم بردارد تا بازیکنان زیر ۱۸ سال این استان تنه به تنه‌ی بزرگترها بزنند و در عین جوانی کسب تجربه کنند.

مطلب پایانی اینکه در درجه اول و با وجود برخی مشکلات، برگزاری این لیگ و به پایان رساندن آن جای تقدیر و تشکر دارد و امیدواریم فدراسیون محترم بسکتبال این روند را با تعیین کارگروه ویژه و بررسی مشکلات و نظرات خبرگان، به نحو احسنت‌تر و کامل‌تر ادامه دهد. در وهله دوم بایستی به پتانسیل بالای کشور در رشته بسکتبال اشاره کرد که می‌تواند مبین این موضوع باشد که در منابع انسانی مشکلی نیست، بایستی بهره‌وری را به حداکثر رساند.