کاپ آسیا ایران سوریه / در حالی کاپ آسیا در اندونزی آغاز شد که تیم ملی بسکتبال ایران در اولین بازی مقابل سوریه به میدان رفت. تیم ملی ایران که در بازی قبلی براحتی از سد سوریه عبور کرده بود، اینبار در کوارتر اول مقابل این تیم بازی پایاپای داشت. در ده دقیقه نخست و با دفاع هجومی تیم ایران از زمین سوریه، اختلاف زیاد شد تا سوریه تایم اوت اول خود را استفاده کند. بعد از این تایم اوت تیم ملی سوریه موفق شد هشت امتیاز پیاپی کسب کند و از ایران پیش بیفتد. اینبار سرمربی تیم ملی کشورمان درخواست تایم اوت کرد. بعد از این زمان، بازی فردی بازیکنان ایران باعث شد این کوارتر با پیروزی تیم ملی به پایان برسد. شاید بتوان دفاع من‌تو‌من (اوور پلی) سوریه با بهنام یخچالی را عامل موفقیت این تیم در ده دقیقه نخست دانست.
در کوارتر دوم شاهد دفاع جاگیری از جانب هر دو تیم بودیم که در این بین با توجه به بازیکنان شوتیست ایران، اختلاف بیشتر شد. سرمربی سوریه که در ده دقیقه قبلی با دفاع سنگین روی بهنام یخچالی و خارج کردن او از بازی توانسته بود بازی نزدیکی با ایران به نمایش بگذارد، در این کوارتر تمرکز لازم برا تغییر بموقع دفاع را نداشت و همین عامل باعث شد بهنام با پرتاب‌های راه دور اختلاف را زیاد کند.
کوارتر سوم تمرینی برای بازی بدون حامد حدادی بود. در ده دقیقه سوم حامد حدادی بیشتر استراحت کرد تا ترکیب تیم ملی به نوعی جوان شود و بازیکنان روی نیمکت فرصت بیشتری برای بازی داشته باشند. با حضور بازیکنان نیمکت، دفاع ایران هجومی تر دنبال شد و سرعت تیم افزایش یافت. نکته مهم آموزشی این کوارتر، استفاده سرمربی اسپانیایی تیم سوریه از دو تایم‌اوت خود در این کوارتر بود و نشان داد الزامی برای انتقال حداقل دو تایم‌اوت به آخر بازی نیست و هر زمانی که تیم نیاز دارد باید از آنها استفاده کرد و اتفاقا بعد از هربار استفاده از زمان استراحت، تیم ملی سوریه موفق شد به بازی امیدوار شود.
در ابتدای کوارتر چهارم، بازیکنان ذخیره تیم ملی ایران در حالی ۲ امتیاز کسب کردند که امتیازات سوریه به عدد ۸ رسید و سعید ارمغانی مجبور به استفاده از تایم‌اوت شد تا حامد حدادی و بهنام به زمین بازی برگردند. با حضور بازیکنان باتجربه درون زمین، تا حدودی اختلاف مجددا زیاد شد تا سرمربی تیم ملی سوریه برای حل مشکل امتیازگیری، سومین تایم‌اوت خود را در اواسط نیمه دوم درخواست کند.
در پایان، نتیجه نهایی روی اسکوربورد، پیروزی ایران را با نتیجه ۸۰ – ۶۷ نشان داد، ولی کم شدن مشهود اختلاف نتیجه بازی نسبت به مسابقه دو هفته پیش مقابل همین تیم سوریه در دمشق، باعث میشود نگاه دقیق‌تری به بازی کنیم؛
۱- عدم حضور سجاد پذیرفته، که در دو بازی قبلی جزو نفرات اصلی و استارتر تیم محسوب می‌شد، در ترکیب اصلی و دقایق کم بازی این بازیکن در این دیدار جای سوال داشت. آیا وی مصدوم است؟ که اگر چنین است چرا همین دقایق اندک را بازی کرد؟ آیا از نظر فنی نظر سرمربی تیم ملی را جلب نکرده است؟ پس چگونه در دو بازی قبل دقایق بازی این بازیکن بیشتر بود و آمار تقریبا خوبی ثبت نموده؟ به نظر دلیل این تغییر واضح، عدم هماهنگی بین کادر فنی است که یا فراموش می‌کنند به سرمربی حضور بازیکنان بک‌آپ را یادآوری کنند و یا… (مخاطبین گرامی جای خالی را پر کنند)
۲- استفاده از سیستم‌هایی با مرکزیت حامد حدادی برای پخش توپ، باعث بالا رفتن ترن‌اوور های کاپیتان تیم ملی شد. حامد با بازی درخشان در ریباند، مخصوصا ریباند دفاعی، با دور شدن از حلقه برای چرخش بازی، توپهای زیادی لو داد و امتیازات کمتری کسب کرد.
پیشنهاد: بهتر بود برای این ست های حمله از بازیکنان تخصصی پست چهار مانند ارسلان کاظمی یا آرمان زنگنه استفاده شود، زیرا که آنها هم توانایی بازی پیرامونی بیشتری نسبت به حامد دارند و هم اینکه ارسلان با توانایی نفوذ و آرمان با قدرت شوت از راه دور خود، می‌توانستند از خالی شدن زیر حلقه یا موقعیت تاپ، نهایت بهره را برای نفوذ و شوت ببرند و حامد با بازی نزدیکتر به حلقه، مثمر ثمر تر واقع شود.
۳- محمد جمشیدی، درخشان در دفاع، ناموفق در حمله. جمشیدی که از بازیکنان باتجربه تیم ملی محسوب میشود و شوت‌های نزدیک وی آمار بالایی دارد، طی چند بازی اکثر با کادر فنی جدید در حمله نتوانسته آمار موفق همیشگی خود در تیم ملی و باشگاهی ثبت نماید. محمد جمشیدی نیاز به ریکاوری ذهنی و فیزیکی زیادی دارد، زیرا قطعا در بازیهای حساس به حضور وی نیاز پیدا خواهیم کرد و نمیتوان مثل امروز بار امتیازگیری تیم را تنها بر روی دوش بهنام یخچالی بیندازیم.
۴- عدم حضور بازیکن دو رگه ی سوری در این دیدار، درس خوبی بود برای اینکه یاد بگیریم بهترینها هم زمانی که آماده نیستند باید از ترکیب و یا حتی لیست نهایی بازی خارج شوند
۵- ست آفنس های ناهمگون با ترکیب و توانایی تیمی و فردی. حدود نیمی از امتیازات تیم توسط بهنام یخچالی کسب شد و آمار خوبی در شوت‌های راه دور از خود بجا گذاشت. این در حالیست که با اجرای سیستمهای حمله مختلف میبایست موقعیت کسب امتیاز برای تمامی بازیکنان ایجاد شود در حالیکه شاید بتوان گفت بیشتر امتیازات تیم ما از بازی فردی بدست آمد و چرخش حمله یا نقشه های گوناگون برای کسب امتیاز دیده نشد.
۶- بازیهای تدارکاتی با تیم ملی ب (ایران نوین)، اردوی خارجی و همچنین دو بازی در پنجره سوم انتخابی جام جهانی، سنگ محک مناسبی برای شناخت بازیکنان و توانایی‌های آنها و بدست آوردن ترکیب و چیدمان اصلی تیم ملی و بک‌آپ های آنها بود، نکته ای در این بازی بارها تغییر کرد و در ابتدای کوارتر چهارم شاهد کم شدن اختلاف نتیجه بازی بودیم.
۷- ترکیب موفق ارسلان – آرمان که در ذوب‌آهن درخشان ظاهر شدند و در بازیهای قبلی نیز هماهنگی خوبی نشان دادند، در این بازی خیلی کم بکار گرفته شد.
در پایان اگر دو بازی اخیر با سوریه را همانند دو نیمه از یک بازی در نظر بگیریم، بایستی خاطرنشان کرد که مربی اسپانیایی تیم ملی سوریه، نیمه دوم (بازی دوم) که به نیمه‌ی مربیان معروف است را با موفقیت به پایان رساند و این نشان از آنالیز بهتر و دقیق‌تر کادر فنی این تیم دارد.
آرزوی موفقیت می‌کنیم برای تیم ملی عزیز کشورمان در ادامه مسابقات کاپ آسیایی.
